Nadchodzą święta. Pomijając znaczenie komercyjne i marketingowe, jest to czas, który spędzamy z najbliższymi. Niektórzy z poczucia powinności, inni z miłości i posiadania głębokiej świadomości upływającego czasu.
Nie jestem katoliczką, ale zacytuję księdza Twardowskiego, „śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”. Święta obchodzę w sposób kulturowy- by tradycji stała się zadość. By móc spędzić więcej czasu z rodziną, móc ofiarować im kilka drobiazgów i to co najcenniejsze- własną uwagę i bliskość.
Bliskość a milczenie
Relacje z innymi są dla mnie tak samo ważne, co trudne. Dla osób introwertycznych, z natury zamkniętych i małomównych nawiązywanie czy utrzymywanie istniejących już relacji jest trudne. Niestety, aby związki międzyludzkie mogły się utrzymywać, ludzie potrzebują słów. Czasami ich nadmiaru, co przeradza się w czczą paplaninę bez wartości. Kilkoma zdaniami w stylu „co słychać?”, podtrzymują jako takie więzi. Sądzę jednak, że prawdziwa przyjaźń i bliskość rodzą się poza słowami. Gdzieś między jednym a drugim dotykiem, między wierszami, w dobrej myśli i życzeniach wszystkiego co najpiękniejsze drugiej osobie.
Kilka dni temu, spotkałam przypadkiem znajomego, którego nie widziałam około miesiąca. W ciągu minuty zostałam zasypana pytaniami, „co słychać?; jak życie?; co w pracy?; jak finanse?; kariera?”. Z racji mej powściągliwości w używaniu słów, kolega poświęcił mi nie więcej niż dwie minuty uwagi, nie dając mi szansy na rozwinięcie myśli, a sama obecność mu nie wystarczyła. Milczenie krępuje. Milczenie zbliża tylko podobnych sobie lub bliskich przyjaciół. Umiejętność milczenia ze sobą świadczy o dojrzałej relacji dwójki osób.
Dajcie sobie czas
Dlatego doceniam okres świąt. Mogę wówczas być z tymi, którzy akceptują mnie taką jaka jestem, czasami mniej lub bardziej, lecz w ogólnym rozrachunku po prostu cieszą się,że jestem. Ze wzajemnością. Po prostu dajemy sobie bezcenny prezent- czas. Wiele osób narzeka na rodziny, mówiąc że wychodzi się z nią najlepiej na zdjęciu. Ja mam wspaniałą rodzinę, co nie zmienia też faktu, że nauczyłam się doceniać jej znaczenie wraz z wiekiem. Relacje z bliskimi uległy diametralnej zmianie w momencie wyprowadzki z rodzinnego domu. Oto nagle, niektóre zachowania i decyzje bliskich stały się zrozumiałe- wynikały z miłości i głębokiej troski, a mój bunt z nieumiejętności dostrzeżenia tego faktu.
„Miłość jest pierwszym z powodów, dla których wszechświat istnieje.
Po co martwić się o pozostałe?”
Krzysztof Pieczyński
Myślę, że gdybyśmy byli prawdziwie świadomi nietrwałości i upływającego czasu nie tracilibyśmy go na niepotrzebne kłótnie, sprzeczki czy trudne rozmowy. Cieszylibyśmy się swoją obecnością, dając z siebie, co mamy. Patrzylibyśmy sobie w oczy, oglądali wspólnie telewizję, czy jedli kolację w milczeniu i ciepłej, wzajemnej obecności. Bez oczekiwań, bez obaw, akceptując wzajemnie cały pakiet nawyków i przywar, życząc w duchu wszelkiego szczęścia tym paru osobom przy dużym stole. Czyż nie na tym polega miłość?
Zdjęcie: antontang.deviantart.com
Cytat:Krzysztof Pieczyński w „Sto snów jednej nocy”
emocjonalna atletka 